ഒരു നാടിന്റെ സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന അനവധി ഘടകങ്ങളിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ് ഭക്ഷണം.

രാവിലെ നല്ല പൂ പോലത്തെഇഡ്ഡലിയും നല്ലപോലെ കുറുകിയ തേങ്ങചമ്മന്തിയും അല്ലെങ്കിൽ ചൂടു പുട്ടും നല്ല പോലെ തേങ്ങാക്കൊത്തും ചെറിയഉള്ളി ഒക്കെ ചേർത്തു കടുവറുത്ത കടലകറിയും. പാലപ്പം, വെള്ളയപ്പം. അതിനു കൂട്ടായി മീൻമപ്പാസ്. ഉച്ചക്ക് വാട്ടിയ വാഴയിലയിൽ തൈരും തേങ്ങാ ചമ്മന്തിയും ഉരുളക്കിഴങ്ങു മെഴുക്കുപെരട്ടിയും ഇച്ചിരി അച്ചാറും ഒരു മൊട്ട പൊരിച്ചതും ഒരു മത്തി വറുത്തതും വെച്ച പൊതിച്ചോറും.

വൈകുന്നേരം നല്ല മഴ പെയ്യുമ്പോൾ തൊട്ടാൽ പൊടിയുന്നപോലെയുള്ള കപ്പ പുഴുങ്ങി പച്ച മുളക് ചെറിയഉള്ളി ഉപ്പും കൂട്ടി ചതക്കണം. അതിന്റെ മുകളിൽ ഇത്തിരി പച്ച വെളിച്ചണ്ണയും ഒഴിച്ച് നല്ല ചൂട് കട്ടൻ കാപ്പിയും അടുക്കളയിൽ ഇരുന്ന് ഒന്ന് കഴിച്ചു നോക്കണം.

രാത്രിയാകുമ്പോൾ നല്ല പൂ പോലത്തെ പൊറോട്ട അതായത് കൈ ചുരുട്ടി പിടിച്ചാൽ ഉള്ളം കൈയിലൊതുങ്ങുന്ന പോലുള്ള പൊറോട്ട മുറിച്ച് അതിനുള്ളിൽ ഒരു കഷ്ണം ബീഫ് വെച്ച് അതിനൊപ്പം ഒരു സവാളയും കൂട്ടി പിടിച്ചാ ഉണ്ടല്ലോ.

ഹോപിന്നെയും ഉണ്ട് കരിമീൻ പൊള്ളിച്ചത് വാട്ടിപൊതിഞ്ഞ വാഴയിലയിൽ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്ന് മെല്ലെ വെന്ത് ആകമാനം മസാല പൊതിഞ്ഞ കരിമീൻ. കുടംപുളിയിട്ട് വറ്റിച്ചെടുത്ത ചുവന്നു തുടുത്ത മീൻകറിയും കപ്പപ്പുഴുക്കും.തേങ്ങ കൊത്തിയിട്ട് ഏറെ കറിവേപ്പിലയും കുരുമുളകും മസാലയും ചേർത്ത് ഉലർത്തിയെടുത്ത ബീഫും കപ്പയും. എല്ലും കപ്പയും ഇതൊക്കെ നമ്മൾ കോട്ടയംകാരുടെ കുത്തക തന്നെയാണ്. ഇതിനെ വെല്ലാൻ ഒരു കുഴി മന്തിക്കോ ഒരു അൽഫാമിനോ ഒരു ഷവർമക്കോ ഒരു പിസ്സക്കോ പാസ്തായിക്കോ കഴിയില്ല മക്കളെ.

ഒരു നാടിന്റെ സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന അനവധി ഘടകങ്ങളിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ് ഭക്ഷണം. കോട്ടയംകാരുടെ രുചി അതിന്റെ ലെവൽ വേറെയാണ്.

Vinod Panicker