ഞാൻ രണ്ട് കുട്ടികളുടെ അച്ഛനായിട്ടും പോലും എനിക്ക് എന്റെ അച്ഛനെ മനസിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല?? എന്ത് ചെയ്താലാണ് ഈ കുറ്റബോധം ഇനി മാറികിട്ടുക..

വീട്ടിൽ എന്തെങ്കിലും നല്ല ഭക്ഷണം വാങ്ങുമ്പോൾ അച്ഛന് വാങ്ങില്ലായിരുന്നു!!

അച്ഛന് അതൊന്നും ഇഷ്ടമല്ല എന്നായിരുന്നു ഇന്നലെ വരെ ഞാൻ ചിന്തിച്ചിരുന്നത്. നമ്മൾ അൽഫാമും ഷാവായിയും ഒക്കെ വേടിച്ചുകൊണ്ട് വന്ന് കഴിക്കുമ്പോൾ അച്ഛൻ കഴിച്ചിരുന്നത് വീട്ടിൽ ഉച്ചക്ക് ബാക്കി വന്ന ചോറും കറിയുമായിരുന്നു.

കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഓഫീസിൽ നിന്നും വരുന്ന വഴിയാണ് ഭാര്യ വിളിച്ചിട്ട് മീനൊന്നും കിട്ടീല എന്തെങ്കിലും വാങ്ങി കൊണ്ട് വരാൻ പറയുന്നത്. എന്റെ കൂടെ ബൈക്കിൽ ഓഫീസിലെ രാമേട്ടനും ഉണ്ടായിരുന്നു. റിട്ടയേർഡ് അകാൻ ഇനി ഏതാനും മാസങ്ങൾ മാത്രമുള്ള രാമേട്ടൻ പലപ്പോഴും എനിക്കൊരു വഴികാട്ടിയാണ്. രാമേട്ടന്റെ അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ഉപദേശങ്ങൾ എന്നും എനിക്കൊരു മുതൽകൂട്ടായിരുന്നു.

അങ്ങനെ ഞാൻ രാമേട്ടനേയും കൊണ്ട് അടുത്തുള്ള ഒരു റെസ്റ്റോറന്റിൽ കേറി. പിള്ളേർക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ഷവായി വേടിക്കാനായിരുന്നു ഉദ്ദേശം. അങ്ങനെ ഞാൻ ഒരു ഫുൾ ഷാവായി ഓർഡർ ചെയ്തു. ഇത് കണ്ട രാമേട്ടൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു “നിങ്ങടെ വീട്ടിൽ 5 പേരില്ലേ അപ്പൊ ഒരു പീസ് കൂടി വേണ്ടേ?”. അച്ഛൻ ഇതൊന്നും കഴിക്കില്ല രാമേട്ടാ അച്ഛന് പഴഞ്ചോറും മീൻ കറിയുമൊക്കെയാ ഇഷ്ടം” ഞാൻ തമാശ രൂപേണ മറുപടി കൊടുത്തു. കുറച്ചു നേരം മിണ്ടാതെ നിന്നിട്ട് രാമേട്ടന്റെ അടുത്ത ചോദ്യം “അച്ഛനിതൊക്കെ ഇഷ്ടമല്ലെന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?”.

“ഞാൻ എന്ത് മേടിക്കാൻ പോയാലും അച്ഛന് വേണോ എന്ന് ചോദിക്കും രാമേട്ടാ, അച്ഛൻ എപ്പോഴും വേണ്ടാന്നേ പറയൂ, അല്ലാതെ മനപ്പൂർവ്വം വേടിക്കാത്തതൊന്നുമല്ല.” ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നീ അച്ഛന് വേണോ എന്ന് ചോദിക്കുകയല്ലാതെ എപ്പോഴെങ്കിലും വാ അച്ഛാ നമുക്കൊന്നിച്ചു കഴിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു വിളിച്ചിട്ടുണ്ടോ?” രാമേട്ടന്റെ ആ ചോദ്യം എന്നെ ഉത്തരം മുട്ടിച്ചുകളഞ്ഞു.

ശെരിയാണ് ഞാൻ ഇതുവരെ അച്ഛനെ കഴിക്കാൻ വിളിച്ചിട്ടില്ല!

എന്റെ മൗനം കണ്ട് രാമേട്ടൻ പറഞ്ഞു.

“നീ ഒരു പീസ് കൂടി പറ, എന്നിട്ട് വീട്ടിൽ പോയി ഇന്ന് അച്ഛനെ കൂടി കഴിക്കാൻ വിളിക്ക്!”

രാമേട്ടൻ പറഞ്ഞതുപോലെ ഒരു പീസ് കൂടി അധികം വാങ്ങി ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. പതിവ് പോലെ അച്ഛൻ ടിവിയുടെ മുന്നിലാണ്. ഷവായി ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതോടെ പ്ളേറ്റുമായി പിള്ളേരൊക്കെ ആദ്യമേ ഹാജരായി. ഞാൻ അച്ഛനേയും നമുക്കൊപ്പം ആഹാരം കഴിക്കാനായി വിളിച്ചു. “ആ എനിക്ക് വേണ്ട ഞാൻ ചോറ് കഴിച്ചോളാം” എന്നയിരുന്നു മറുപടി. അച്ഛനും കൂടി വേടിച്ചു അച്ഛാ ഇല്ലേൽ പാഴായി പോകും എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛൻ പതിയെ എണീറ്റ് വന്നു.

മയോണൈസും കുബൂസും ഒക്കെ എങ്ങനെ കഴിക്കണമെന്ന് അറിയാതെ പകച്ചു നിന്ന അച്ഛന് കുട്ടികളും ഭാര്യയും പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നതും, അച്ഛൻ ആകാംഷയോടെ അവരെ കേൾക്കുന്നതും, അവർ പറയുന്നതനുസരിച്ചു കഴിക്കുന്നതും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ഞാൻ നോക്കി നിന്നു. ഒടുവിൽ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു കണ്ണുനീർ പുറത്തേക്ക് വരുമെന്ന അവസ്ഥ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ ടേബിളിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റ് വാഷ് ബേസന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി. പാതി കഴിച്ചു എഴുന്നേറ്റതെന്തെന്ന ഭാര്യയുടെ ചോദ്യത്തിന് എരിവ് മണ്ടയിൽ കേറി എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു.

അന്ന് രാത്രി എനിക്കുറങ്ങാനായില്ല. ഇത്രയും നാൾ അച്ഛനെ ആഹാരം കഴിക്കാൻ വിളിച്ചില്ലല്ലോ എന്ന കുറ്റബോധം എന്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ കുത്തി നോവിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

ചെറുപ്പത്തിലേ ഹോട്ടലിൽ കേറുമ്പോൾ എനിക്ക് ബിരിയാണി മേടിച്ചു തന്നിട്ട് ഊണ് കഴിക്കുന്ന അച്ഛനെയായിരുന്നു ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ളത്. ചിലപ്പോൾ അതൊരു ചായയിൽ ഒതുങ്ങും. മാസത്തിൽ ഒരിക്കലോ വിശേഷ ദിവസങ്ങളിലോ മാത്രം വാങ്ങുന്ന ഇറച്ചി കറിവെക്കുന്ന ദിവസവും അച്ഛൻ വെറും കറി മാത്രം കൂട്ടി ആഹാരം കഴിക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്. വീട്ടിൽ വാങ്ങുന്ന മീനും അച്ഛൻ കഴിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. അച്ഛന് മീനും ഇറച്ചിയുമൊന്നും ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞ നുണ എന്റെ കുഞ്ഞു മനസ്സ് അന്ന് വിശ്വസിച്ചു. വെറുമൊരു ചുമട്ടുതൊഴിലാളിക്ക് അരിഷ്ടിച്ചു ജീവിക്കാനുള്ള ശമ്പളമേ കിട്ടുമായിരുന്നുള്ളൂ എന്ന് എനിക്കന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. ഒരുപക്ഷേ ‘അമ്മ നേരത്തേ മരിച്ചില്ലായിരുനെങ്കിൽ അറിവ് വെക്കുന്ന പ്രായത്തിൽ ഇതൊക്കെ നമുക്ക് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി തന്നേനെ!!

ഒരിക്കലും പൊറുക്കാനാവാത്ത തെറ്റാണ് ഞാൻ ചെയ്തത്. തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇതുവരെ നല്ല ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടില്ലാത്ത, എല്ലാം മക്കൾക്കായി നീക്കിവെച്ച ആ മനുഷ്യന്റെ മുന്നിലിരുന്നാണ് ഞാൻ ഇത്രയും കാലം ആഹാരം കഴിച്ചത്.. ഞാൻ രണ്ട് കുട്ടികളുടെ അച്ഛനായിട്ടും പോലും എനിക്ക് എന്റെ അച്ഛനെ മനസിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല?? എന്ത് ചെയ്താലാണ് ഈ കുറ്റബോധം ഇനി മാറികിട്ടുക..

ഒരുപാട് ത്യാഗങ്ങൾ സഹിച്ചാണ് നമ്മുടെ അച്ഛനമ്മമാർ നമ്മളെ വളർത്തിയത് എന്ന് നാം മറക്കരുത്. അവർ അവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങളുംഈഷ്ടങ്ങളും മാറ്റിവെച്ചാണ് നമ്മുടെ ആഗ്രഹങ്ങളും ഇഷ്ടങ്ങളും സാധിച്ചു തന്നതെന്ന് ഓർക്കുക. നമ്മുടെ തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ അവരുടെ ചെറിയ ചെറിയ ആഗ്രഹങ്ങൾ വിട്ടുപോവാതിരിക്കുക. അവരത് പറയില്ല.. നമ്മൾ അത് മനസ്സിലാക്കി ചെയ്യണം.

സഹോദരന്മാരോട് ഒരു അപേക്ഷ 🙏🙏🙏നിങ്ങൾ പെണ്ണ് കെട്ടിയാൽ പെണ്ണിന്റെ വാക്കുകേട്ട് മാതാപിതാക്കളോട് മോശം വാക്കുകൾ പറയാതെ ഇരിക്കുക. എവിടെയും കൊണ്ട് ഉപേക്ഷിക്കരുത്. ആരോഗ്യം ഉള്ള കാലത്തു അവർ നമ്മളെ നോക്കി വളർത്തി.. പ്രായമാകുമ്പോൾ അവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾ കണ്ടറിഞ്ഞ് കണക്കു പറയാതെ ചെയ്തു കൊടുക്കുക..

ഇന്നലെ വന്ന ഭാര്യയുടെ വാക്കിനേക്കാൾ അവരുടെ വാക്കുകൾക്ക് വില നൽകുക.. ആ
മാതാപിതാക്കളുടെ ഭാഗത്തും തെറ്റുകൾ സംഭവിക്കാം.. അത് ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കുക.. അമ്മയും ഭാര്യയും തമ്മിൽ പ്രശ്നം ഉണ്ടായാൽ നിങ്ങൾ ഇടപെടാതെ അവരോട് തന്നെ പറഞ്ഞു തീർക്കാൻ പറയുക.. ഒന്നോർക്കുക.. മാതാപിതാക്കൾ ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് പോയി കഴിഞ്ഞാൽ തിരുത്താൻ പറ്റാത്ത വേദനയാവും അത്.. പിന്നീട് ഒന്ന് ക്ഷമ ചോദിക്കാൻ പോലും ഈ ഭൂമിയിൽ അവർ ഇല്ലാലോ എന്ന് ഓർത്ത് നെഞ്ചു പൊട്ടും.. മാതാപിതാക്കളെ മാറ്റി നിർത്താതെ നിങ്ങളോട് ചേർത്ത് നിർത്തു.. ആവശ്യങ്ങൾ പറയാതെ തന്നെ കണ്ടറിഞ്ഞു ചെയ്തു കൊടുക്കു…. നിങ്ങളുടെ മക്കളും അത് കണ്ടു പഠിക്കട്ടെ… നന്നായി എഴുതി… കരയിപ്പിച്ചു…